dziki V
o terenach: pierwotny, niedostępny
każdy świata kątek Będzie mnie z tobą miły! Z najdzikszej pustyni Miłość, wierzaj mi, ogród rozkoszy uczyni (VIII). ileż w waszej ciszy Upolowałem dumań, gdy w dzikim ostępie Zapomniawszy o łowach usiadłem na kępie (IV) Jak bajeczne żurawie nad dzikim ostrowem, Nad zaklętym pałacem przelatując wiosną I słysząc zaklętego chłopca skargę głośną, Każdy ptak chłopcu jedno pióro zrzucił [Epilog]
Wszechswiat ↔ Ziemia ↔ Rzeżba terenu